Bir arkadaşımdan gelen maille düşüncelere daldım,Onun söyledikleriyle kendi düşüncelerimi harmanladım.
Belli bir yaştan sonra arkadaş yapamıyoruz kolay kolay..yapsak ta eskisi gibi olmuyor galiba..bu sözüm kendi çevreme değil..bir genelleme...
Eskiyi düşünüyorum da okulda ,tatillerde,yazlıkta ne de çabuk arkadaş bulurduk..hemen kaynaşırdık
O insanlarla adeta ömür boyu sürecek dostlukları kısa sürede oluştururduk. hatta kan kardeş olurduk.
Ne biliiim,arkadaşlarımızda yatılı kalabilirdik..onlarda bize gelirdi..Herşeyimizi paylaşırdık.Okuldan sonra sokaklarda oynama özgürlüğümüz vardı.Yeterki dersleri bitirelim....
Hepimiz hepimizi arar bulurduk..hatta ruh ikizlerimizi bile
Küçük kaprisleri hoş görürdük.İnsanların eşek hali de vardı eşref hali de..
Şimdi ise herkes kapalı kutu.herkes kendi dünyasında kaplumbağa olduk
Yatıya kalamıyoruz artık .Kapılarda evlerde kapalı..Tıpkı gönüllerimiz gibi.
Ne güzeldi gençken. aynı şarkıcıyı,ayni yazarı seviyoruz diye hemencecik arkadaş olduğumuz dostluklar vardı.
Mektup yazardık,Ellerimizle,içine kurumuş yaprak,çiçek,bilet vb koyardık.açılınca küçük sürprizler..
Arkadaşımızı koruyacağız diye annemizle tartışırdık.Arkadaşımıza kimseleri yakıştıramazdık valla..
Arkadaşımızın koruyucu meleği değilmiydik,o da sizin meleğinizdi.
Çocuğunuzun arkadaşları da sizn çocuğunuz gibi olsun.Bırakın istedikleri gibi sevsinler birbirlerini,tıpkı sizin eskiden yaptığınız gibi
Sanırım yaş aldıkça kırılganlık artıyor.Kırılganlık arttıkça da kendimizi koruma güdülerimiz.şöyle rahat bırakamıyoruz Hayatı.boşveremiyoruz
Sanırım biz de çocuklarımız da artık daha kapalı hayatlar yaşıyoruz ve daha da kapatacağız kendimizi.Bunun suçu önümüzdeki klavyeler değil
Zamanlarımızı ayarlayamadık,bir satır daha iş yapalım,bir kuruş daha kazanalım diye
Hayat telaşesi,büyük şehir karmaşası diye bahaneler icat ettik görüşmemek için .yalan mı?
Hep bahanelerde gizli ayrıntılar.hadi pikniğe gidelim dediğmizde piknik yeri çooook uzak geliyor..hazırlanacaksın da..arabaya binip gitmek:(
Yaşlar büyüdükçe evleniyoruz,çocuk yapıyoruz,çoğalıyoruz.Çoğaldıkça kendimiz için yapacaklarımız azalıyor.
Kendimize ayırdığımız zamanlar yaş aldıkça hızla azalıyor.İşimiz,çevremiz,cep telefonlarımız,laptopumuz boş anlarımızı vampir gibi emiyor
Acınacak halde değiliz.sadece dostlara ne kadar zaman ayırdığınıza bir göz atın diye yazıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder