Eğer ailem müzik dinlemeyi sevmeseydi benim şu an
yaptığım işi meslek olarak seçmem imkansızdı.
Daha küçük bir bebekken radyodan gelen o dönemin
şarkıları her bebek gibi beni de cezbetmiş.
Ayıptır söylemesi bizim evde her tür müzik çalardı. Ya
babamın Amerika'dan gelirken getirdiği makara bantlı teyp veya o kocaman
radyo...
Ey genç okuyucu! Sorma bana bantlı teyp nedir diye:)
google hazretleri sana cevap verir nasılsa..
Annem diyor ki küçücükken "guantanamera "
söylermişim. Ne duyarsam ezberlermişim. Babamın kovboy plakları en sevdiğim
şarkılarmış. Zira " Oh Suzanna" sarkısıyla aramızda gizli bir bağ
var..
Müzik yapıcam diye evdeki herşeyi kullanırdım. Bu
nedenle babam evdeki çanak çömlek zarar görmesin diye elime hemen mandolin
tutuşturdu. Zaten aile memur. Anacığım ebe hemşire, babam subay... Biz bu
nedenle her memur çocuğu gibi doğuya da gittik batıya da.
Diyarbakır"da geçen çocukluk, İzmir" de
ergenlik. Allahtan mini etekli dönemlerim İzmir"e denk geldi.
Aman tanrım! Şimdi ancak sahnede giymeye cesaret
ettiğim minileri sokakta efil efil giydiğimi düşündükçe.....
Babam erkek çocuğu buluncaya kadar bayaa uğraşmış. 3
numaralı kardeşim Erkek doğunca çok sevinmiş. Kız kardeşimle Ergun"u çok
fena kıskandığımızı itiraf ediyorum. Ama çoook tatlıdır çok. Kızkardeşim benden
daha güzeldi. Sarışın mavi gözlü.
Ne sinir bişi. Ailenin tek renkli gözünün onda
olması.. Üstelikte sahneye çıkma hevesi yok..
Eğer benim gibi müzik yaşamınızın en büyük parçası
olmuş ise kaçarınız yok Müziği meslek olarak seçtiniz demektir.
Mandolin kurslarına kaçırmadan gidip , toplu
gösterilerde sololar almayı başarıyorsanız, bu da yetmiyor ve içinde müzik olan
her faaliyet sizin için öncelik haline gelmişse müzisyenlik denen meslek
hastalığına yakalanmışsınız demektir.
Vah vah vah.. Bu hastalığın tedavisi maalesef
yoktur. Bu dünyadan
gidene kadar etraftaki hiç bir iş sizi tatmin
etmeyecek, Ben meslekler arasında bu kadar özgürce yapılan başka bir iş
görmedim.tabi bir o kadar da zevkli ve renkli..
Ama zannetmeyin ki zevkli olan kısmına bu kadar çabuk
erişiliyor.
Şu anda okuduğunuz satırları işte onun için yazıyorum
Türkiye"de
sanatçı olmak zor zanaat be kardeşim
Zeliha SUNAL
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder